هي مون سان گڏ سنڌي ٽوپي سان سينگاريل، سهڻي چاپئين ڏاڙهي ۽ ڪارا ڪپڙا اوڍيل اسان جو وڏڙو فقير احمد ڪٽوهر آهي. ﷲ سائين کيس ڪروٽ ڪروٽ جنت نصيب ڪري، احمد فقير اسان جي راڄ ۾ تمام منفرد ۽ پنهنجي اسٽائيل وارا انسان هيا. فقير احمد نالي ۾ تہ فقير سڏائيندا هيا پر هيا اندر ۽ ٻاهر مومن مولائي. سڄي ڄمار ڪارا ڪپڙا پاتا هئائون، هن ڦوٽوءَ وٺڻ کان ڪجھ عرصو اڳ تائين ڪيس ڪري وار ۽ ڏاڙهي بہ چهچ ڪاري رکندا هيا. هڪ محفل ۾ کانئس ڪنهن دوست پڇيو سائين ٻارهين مهينا ڪارا ڪپڙا پائڻ جو سبب ڇا آهي، صدقي وڃان وراڻيو هئائون تہ مظلوم حسين ۽ امامين شهيدين ڪهڙو ڏينهن سک جو ڏٺو هيو. فقير احمد مذهبي مطالعي سان گڏ ڊائجسٽ تمام گهڻو پڙهندو هو. فقير کي کنگھ جي ٽئونڪر پڻ سرس هئي ان جي شدت کي گهٽائڻ لاءِ کنگھ جي شيشي هروقت سندس کيسي ۾ موجود هوندي هئي. هاڻي کنگھ گهٽ ٿئي بہ تہ ڪيئن ٿئي فقير کي پن جي ٻيڙي هروقت چيچ ۾ دکيل رهندي هئي. سندس وڏيري پيرل خان سان جوڙ هوندو هو. مون سان جڏهن بہ ملندو هو تہ گهمائي ڦيرائي مذهبي بحث طرف وٺي ايندو هو ڄڻ سندس دلي خواهش هوندي هئي تہ مون کي غير مذهبي ثابت ڪري.
فقير جي تمام گهڻي ياد ايندي آهي، اڄ بہ جهڙوڪر دل ٿي گهري تہ جيڪر هن وقت ملي پئي تہ ڪو زوردار بحث مباحثو ڪري ٻئي دل جو بار هلڪو ڪيون.
No comments:
جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو
اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔تبصرو موڪليو