زندگي ۽ موت

مان به ٻين ڪروڙن انسانن وانگر کڻي جو مري ويندس، وڃي مٽيءَ سان مِٽي ٿيندس پر پوءِ به ڪنهن نه ڪنهن صورت ۾ هن دنيا اندر هوندس، پنهنجي اولاد ۾ جين پارٽيڪلس جي شڪل ۾، پنهنجي لکيل ڪتاب يا لکڻين ۾، گوگل جي ڌرتيءَ جيتري وسيع ڪينواس تي پنهنجي بلاگ، يوٽيوب وڊيوز ۾، ڦوٽوز جي شڪل ۾ ۽ ڪجهه وقت لاءِ سوشل ميڊيا فيس بوڪ، ٽويٽر تي به زندهه هوندس جڏهن ڪو يار دوست ڪڏهن ڪڏهن سار لهندو ته
 هيو ڪو هي به انسان،
 منجهه هن جهان،
هاڻي لڳي پيو جهڙو گمان،
هونءَ آهي هتڙي
هر ڪو
گهڙي پل جو مهمان
پر پوءِ به انسان
نه ٿو ڇڏي
پورو جهان،
يادن ۾،
سارن ۾،
سڏڪن ۾،
هڏڪين ۾،
گوڙهن ۾،
ٽهڪن ۾،
تارن وانگي
ٽمڪندو رهي ٿو
ڪو ڪو انسان.
هي زمين
هي آسمان
امڙ جي هنج
جيان آهن
مهان