Thursday, November 14, 2013

سڪ ڀريو سنيهو


ايم رح يم روالاڻي
بچل وليج مليرکوکراپار
2113_9_ٰ28
جڏهانڪر ٿيام، ساڃاه سپرين جي
تڏهانڪر تر جيترو، ويل نه وسريام،
                اندر روح رهيام، سڄڻ اوطاقون ڪري.    (شاه)
                                                                
                                         پيارا پروفيسر   امير گل........شال گل جي سُرهاڻ سان سرها رهو.
اسلام عليڪم، سڪ واري سلام پڄاڻا، گهڻي مدت کان پوءِ، توهان جي تصوير کي تصور ۾ آڻيندي، قلم وسيلي قرب ڪجي ٿو. مالڪ مهربان جي ڪرم نوازي لاهي ڪاليج جي نوڪري کان واندا ٿي، وڏي ولر کان وڇڙي، هاڻي فقط پنهنجي ننڍڙي لئبرري جي ڪتابن سان ڪچهري ٿيندي آهي.
            ڪراچي شهر جي قهر آلود آبهوا، منجھيل ماحول ۾ ڪير به ڪنهنجو نه رهيو آهي. هر ڪو پنهنجي پاڇي کان پيو ڊڄي. محبتون موڪلائي ويون آهن، جنهن ڪاليج ۾ زندگيءَ جا ٽيويهه (23) سال گذاريم، سالن پڄاڻا ڪجھ گھڙين  لاءِ ڪاليج وڃڻ ٿيو پر ڇا ٻڌايان ڪوبه پيار مان ڀاڪر پائڻ وارو نه مليو.  حسرت مان وڻن جي لڏندڙ لامن کي ڏسندو، عمارت جي خاموش ديوارن کي تڪيندو، پراڻين راهن تان واپس ٿيس.
            سنڌي اخبارن مان ”ڪاوش“ خريد ڪندو آهيان، پر هڪ ڏينهن کوکراپار ڪالوني جي اخبارن جي اسٽال تان ”عبرت“ اخبار وٺڻ جي خيال سان 22 اگسٽ 2013ع واري اخبار خريد ڪيم.   (http://www.dailyibrat.com/beta/index.php?p=article&id=3213گھر اچي خبرن جون سرخيون ڏسندي، وچ واري صفحي تي توهانجو لکيل مضمون ”سماج جي بهتريءَ جي واٽ“_ ”پروفيسر اميرگل ڪٽوهر“ پڙهي ماضيءَ جي ياد تازي ٿي ويئي. پوءِ ته سڄي مضمون کي چڱيءَ طرح پڙهيم. توهان ٻارن ۽ استادن جي تعليمي اوسر تي تمام وڻندڙ خيال پيش ڪيا آهن. تمام ڀرپور نموني سان توهان ماضي ۽ حال جو تجزيو ڪيو آهي. ٻارن، استاد، والدين، تعليمي آفيسرن ۽ ٻاهرين وايو منڊل بابت پنهنجا قيمتي ويچار ورجايا آهن.
            اهڙي طرح هميشه لکندا رهو. اهو به هڪ قلمي جهاد آهي. شال اسان جي پڙهيل طبقي ۾ ڪا سجاڳي اچي، باقي اسانجي سنڌي قوم ۽ سنڌي ٻوليءَ جو مستقبل اونداهو نظر اچي رهيو آهي، ڇوته انگريزي ميڊيم جي هوس ۽ حرس اسان کان پنهنجي ٻولي کسي ورتي آهي.
            گھڻن ڏينهن کان پوءِ اخبارن کي هڪ طرف رکي، خط لکڻ جو ارادو ڪيو هئم،  پر ڪجھ طبيعت جي ناسازي ڪري ڪجھ ڏينهن گذري ويا توهان سان قلمي ڪچهري ڪري نه سگھيس. اڄ ڪتابن ڏي نظر ڪيم ته اها جدا رکيل عبرت اخبار ميار ڏيئي رهي هئي ته ڇو ٻين اخبارن کان پري رکي فقط ڏسي رهيا آهيو. بهرحال  پنهنجا ويچار خط جي صورت ۾ توهان ڏانهن  روانا ڪجن ٿا.
            موجوده دؤر  ۾ موبائيل ماڻهن کان خط لکڻ ڇڏائي ڇڏيا آهن. اکرن جي اڪير، سٽن جي سڪ ورلي وڃي رهي آهي. هرڪو ڪن تي ننڍڙو اوزار رکي پنهنجو مطلب پورو ڪري ٿو.
            مان به اڄ ڪالهه صفا اڪيلو ، دوستن ڏانهن خط لکيم پر ڪنهن به جواب نه ڏنو. زندگيءَ جا ڏينهن مختلف ڪتابن جي مطالعي ۾ گذرن ٿا. هي ٽڙيل پکڙيل اکر توهان جي يادگيريءَ ۾ روانا ڪجن ٿا. زندگيءَ جي ڪنهن موڙ تي ملنداسين.
            سڀني دوستن کي سلام.

                         2514797_0343                             فقط توهانجو پنهنجو
                                                                                    ايم رح يم راولاڻي
                                                                                    ملير ڪراچي
            خط لاءِ ڏس؛                         محمد رحيم راولاڻي
                                                            سنڌ ميڊيڪل اسٽور_ بچل ڳوٺ
                                                            چمن ڪالوني ملير کوکرا پار ڪراچي
             سڀني دوستن ۽ ساٿين کي سڪ مان سوين سلام ۽ دعائون
هيان جي نه چِتان، الله اُن مَ وِسران،
            مڙهيو منجھاران، جيءُ منهنجو جن سين. 

No comments:

جيڪڏهن ممڪن هجي ته پنهنجو تبصرو موڪليو

اهم اطلاع :- غير متعلق، غير اخلاقي ۽ ذاتيارت تي مشتمل تبصرن کان پرهيز ڪريو. انتظاميه اهڙي تبصري کي ختم ڪرڻ جو حق رکي ٿي. هوئن به خيالن جو متفق هجڻ ضروري ناهي.۔ جيڪڏهن توهان جي ڪمپيوٽر ۾ سنڌي ڪيبورڊ انسٽال ٿيل ناهي ته سنڌي ۾ تبصرو لکڻ لاءِ هيٺين خاني ۾ سنڌي لکي ڪاپي ڪريو ۽ تبصري واري خاني ۾ پيسٽ ڪري پبلش بٽڻ تي ڪلڪ ڪريو.۔
تبصرو موڪليو